Armando Fernández e Xulio Couxil, de Radio Sant Boi de Llobregat (80.000 habitantes -sólo un poco menos que Lugo-), FM 89,4, entrevistaron a Xosé Cabo en setembro de 2018.
Una entrevista moi interesante na que Cabo comenta moitos detalles non soio da súa labor, senon de cómo se traballaba de antiguo. Armando e Xulio foron moi amables e curiosos por un oficio que eles aprecian como bos galegos emigrantes que intentan que os compatriotas teñan un testimonio moi preto e enxebre. “Garfela pra sacar o caldo da pota”, dicen eles, lembrando cando eran nenos e vivían en Galicia, preguntando por cómo se facía. A entrevista comenza tras unhos minutos musicales e coincide con unha feira en Navia (Asturias) na que estaba “Pepe” (Jomaca), xa que él recorre as feiras artesáns da costa, como a de Ribadeo e a de Foz (Lugo), nas que e moi coñecido por sua coitelería e navallas, e porque a ferramenta galega ten moita fama. Nun momento da entrevista confesa “Pepe” que está moi cansado porque ergéuse as 6 de mañán pra poder estar en Navia. “Ríome -dice- dos que falan das oito horas ou dos que eclaman 35 semanales”, xa que é unha labor que requiere de moito tempo, xa que ademáis da artesanía, ten labores agrícolas que facer. De feito na entrevista falan das explotacions madereiras, do eucalipto e os arbores en xeral. Tamén lle preguntan si o aceiro viña dos Altos Hornos de Vizcaia. Lémbrase “Pepe” de cando era famosa a marca “Bellota” do aceiro bilbaino. Tamén lembra cando nos anos 50 había sesenta ferreiros que no ano 58 chegaban a facer unhas sete mil pezas cada un porque a demanda de Castilla era tremenda pra labor do campo. Agora o fouciño soio é unha ferramenta da hortiña e algúns nostálxicos pra ir ao monte, e pouco máis. “Pepe” facía antes moitos fouciños e calexos, pero agora dedícase na coitelería e algún encargo artesanal especial. Trátase dunha desas entrevistas que quedan pra historia dun oficio que lle queda pouco pra morrer por desgracia.